Tolmodigheit

Eg må sei eg beundra Steinar for alle timane han he venta på sjukehus. Idag skulle eg bli med han på kontroll Spennande å få bli med, høyre kva som skjer og stille spørsmål om det eg lurer på. Timen var klokka 10, og pliktoppfyllande som vi er ønsker vi ikkje å kome for seint. Det er ikkje kjekt, og dessuten uhøflig for den som eventuelt skal ha en time etter oss. Vi kjørte frå Rudveien 8 litt over 9, det var heldigvis lite kø og vi fann ein parkeringsplass etter litt leiting. Framme i passlig tid 10 på 10. I det vi går mot nevrologisk avd. sei Steinar til meg; "Ja, er du klar for litt venting no da?" Ja det er eg vel..?

Vi kjem inn på avdelinga, melder vår ankomst og sett oss ned for å vente.
Steinar sitt heilt rolig, og har ei heilt anna ro enn meg. Ein halvtime går.
Eg har allerede studert dei andre som sit der ivertfall 4 gangar. Er dei like lei som meg? Ser ikkje slik ut. Ei gammal dame, en eldre mann som sikkert har med sonen sin, ein mann med svarte solbriller, ein ung gut med faren sin. Og så vi 2. Steinar forsatt rolig.

- Spenning. Ny plass, nye folk og spent på kva som skal skje vidare. Å selfølgelig spent på kva som skjer  med Steinar.

- Kjedsomheit. Er det mulig at det tar så lang tid? Skulle ikkje vi vere der klokka 10? Tusen spørsmål. Studera dei andre pasientane. Fundera over kva som feiler dei. Kva dei har på seg. Ingen av dei prater, så eg har ingen samtale å lytte til. Kjedlig. Eg begynner å makke på stolen, finne rette stillinga. Steinar ser på meg å smiler, rister på haudet. Han er vandt med å vente.

Det har gått en time, om ikkje meir. Tanken slår meg om å gå ned i kiosken å kjøpe meg eit blad, en kaffi og en sjokolade. Mmm...men eg er redd for å gå frå Steinar, for tenk viss det snart blir hass sin tur. Eg set slik å vurdera om eg skal gå ned i kanskje eit kvarter, tjue minutt. Ivertfall like lang tid som det hadde tatt å gått ned å kjøpt meg eit blad.

- Frustrasjon m/ irritasjon - Der er mange kvitkledde! Eg høyrer dei flirer og prater inne på pauserommet, koser seg med kaffi. Har vi fått kaffi? Noken går forbi med hendene i lomma, rusler likegyldig forbi oss. Eg set sikkert å himler med augene og sukkar høgt. Så mange på jobb, og så lite som skjer? Å ditte betaler eg skatt for? Er det rart det er helsekøer? Dei vanlige tankane man tenker når systemet ikkje fungerer slik man vil dukker oppi haudet mitt å skaper enda meir irritasjon.

- Desperatheit - Eg røyser meg. Går mot informasjons stativet. Parkison, MS, Psykisk syk, Depresjon. Ingenting som egentlig interesserer meg. Men du veit, du tar det du kan få. Parkinson info blad og Bolig Bilag frå Aftenposten Laurdag 9 april. Jada...blar, ser. Kjedlig. Ferdig. Er ikkje det snart vår tur? Men det som er merkelig at det er nesten ingen som får kome inn. Noken har med seg bag og koffert. Dei får eit rom etterkvart. Tenk å hatt ei seng. Mmm..berre lagt seg ned å sove litt, blitt vekt når det er vår tur? Eg legg haudet på skuldra til Steinar. Prøva å "sove". Hard skulder, godt å ligge inntil, men feil stilling, skeiv i ryggen. Røyser meg opp igjen, og tar Bolig bilaget igjen. Eg har akkurat sett i det, og det er ikkje så masse som har forandra seg på 10 minutt.

Eg går for å sjekke om der er kaffi. Tomt i alle 3 kannene. Er det mulig? Men etter litt er der meir, og Steinar henter to herlige, ivertfall etterlengta kopper.
Tanken slår meg igjen; " Skal eg kjøpe meg eit blad? Eg rekk det" Å då kjeme det ei dame å legg frå seg eit Her&Nå. Redda. Eit mnds gammalt blad, kjendisane som gifta i bladet har sikkert skilt seg no...

Å akkurat i det eg gir Steinar eit nuss, høyrer vi: "Karlsen?" Der står Dr. Popperud. Det er vår tur! Å er det ikkje rart? Då er all irritasjon over. Ingen spørsmål om kvifor vi har måtta venta i over tre timar. Neida, berre glad for å sjå noken som bryr seg om oss.

Venting ferdig....og ny dose med tolmodigheit påfyllt...


Å viss du lurte så kjøpte eg meg både blad og sjokolade når vi var ferdig. Belønning må man ha for å ha vore så flink. Sjøl om når eg gikk ut av døra så føltes ikkje det ut som eg hadde venta så lenge som det føltes den første halvtimen...

P.s Slik gikk kontrollen...

Dr. Popperud bestemte på kontrollen at Steinar skal øke dosa på trykkdempande medisin, 3000 mg pr dag. Og han fekk ein ny vanndrivende medisin. Så no må vi kjøpe eit stort dosett....Dei vil heller prøve å gi han medisin enn å legge inn eit dren. Men medisinen virker ikkje slik dei ønsker, men det har heller ikkje blitt verre. Det blei derfor bestemt at om 2 veker skal han bli innkalt igjen for kontroll, og deretter ta ny ryggmargs prøve for å sjekke trykket. Men han føler seg i fin form, og så lenge han ikkje er plaga med haudeverk eller svimmelheit er det ikkje hast. Men så fort tilstanden forandrer seg må vi sei ifrå.

Idag har det vore skikkelig surt og kaldt her!!! Så vi kosa oss med grønsakssuppe med masse gode grønsaker og pølse oppi, og fyrt oppi peisen. Våren var ikkje her heilt...men snart:)

Til helga kanskje...?

Kvardagen har rusla sin vandte gang. Tirsdag var vi på middag med Elisabeth og Daniel. Godt å høyre at andre også har en travel kvardag, men vi har bestemt oss for at vi skal prøve å møtast en gong i veka. Om det er at vi 2 går en tur på kveldstid,eller at vi møtast til middag. Å det er så koslig! Etter barnehagen kjørte vi opp til koslig besøk. Johannes sovna i bilen, so han tok seg en liten lur på sofaen mens Daniel forsto ingenting av kvifor han skulle sove no. Hoia og ropte rundt han, tok tilogmed en sko å deiste i haudet på Johannes..hehe..men han sov. Etter han våkna var han ikkje blid! Alt var gale, ikkje skulle han ha mat, ikkje drikke, ikkje Hinkel, ja ingenting...men han er ikkje så ofte slik so etter å ha rasa frå seg, og egentlig våkna skikkelig var han tilbake til det samme gamle. Leika og tulla med Daniel, var veldig stas å få stå i sofaen å sjå på fuglane på fuglebrettet utafor. Etter fiskebolle middag kosa vi oss med vannmelon. Mmmmm...det var godt! Eg og Elisabeth mimra tilbake til ifjor sommar då vi gav dei kvar sin bit slik dei fikk smake so vidt. Å no sprang dei rundt med kvar si store melon skive å gomla i vei:)

På onsdag venta eg spent på å om vi var i avisa. Men ingen pr kåte badeløver. Eg ringte då til Romerikes Blad, og fekk beskjed om at det skulle kome med neste onsdag istadenfor. Dei var veldig hyggelige, og neste onsdag skulle eg få kome til redasjonen å få eit bilag gratis. Eg gler meg! 

Torsdag var det trippel trumf, å vi er veldig flinke og økonomiske. Vi prøver ivertfall så godt vi kan...Vi skreiv ei lang handleliste med ting vi brukar kvar dag, vaskemiddel osv. og etter handlinga skulle vi få sjå bade bilda vi tok på laurdag. Vi valgte oss ut disse 3. Var ikkje dei artige vel?

 Svevande badeløve:) Tenkte eg skulle lære meg photoshop å retusjere vekk armane mine, det trur eg hadde blitt stilig.

 Eg spurte fotografen om vi kunne ta bilde av begge under vatn. Ingen problem, men eg lika ikkje å ha åpne augene under vaten. Veit ikkje heilt kvifor, men slik er det no...Men Johannes er så flink! Trudde ikkje han skulle sjå slik ut under vaten, ser heilt naturlig ut for han å styre under vatn:) So resultatet blei ivertfall minneverdig:)

Tunga ut:)

 "Kom da Mamma...."

 Melon til kvelds er såååååå godt!

Mykje vi skulle fikse til helga. Å når våren er på vei for fullt gir det oss begge ekstra arbeislyst. Å det var heller ikkje ein dempar at Steinar hadde invistert i eit gute "leiketøy", noke alle manna må ha? Nemlig en høgtrykkspylar!! Kjøpt på Verdens største Maxbo som har komt ikkje langt frå oss. Verdens veit ikkje eg for sikkert men stor er den ivertfall!

Å tillegg til spylaren hadde han kjøpt bilvask og terrasevask. Å som han sa sjøl; "Det er skikkelig dårlig at de ikke stiller ut ekstrautstyret ilag med selve spyleren...." Som børste, kost, skrape, skuffe, spyler til å vaske takrenner med, ja you name it...kan berre tenke meg alt han hadde komt heimatt med. Når det er noke man vil ha då er det berre å kjøpe, men det skal seiast at han såg gjennom alle brosyrene som kom, og tilfeldigvis hadde alle en høytrykkspylar til salgs. Men det eg skulle fortelle var at når det mangler noke på noke man allerede har kjøpt då er det for det første irriterande for man får ikkje brukt den, og for det andre irriterande at noke man har brukt masse penga på ikkje har alle delane. Steinar måtte derfor inn på Maxbo for å kjøpe den delen han mangla, men ser då at utstillingsmodellen har ein slik han mangla. Lurer deretter på kvifor det ikkje er en slik på hans? Ein uvitande ansatt på Maxbo sei han derfor kan berre ta den delen som er der. En smilande og blid skap sunnmøring (???) kjeme ut frå Maxbo. "Yeah! Det er gratis, gratis..trallall lala...." Men i det vi kjeme heimatt og Steinar kan nesten ikkje vente til han får vaska bilen sin, ser han det. Den delen som mangla ligge på kommoden, litt bak planta, litt gjøymt. Men då har vi to, råd til å miste en.

Lunsj på Mac'ern. Johannes har forstått at man skal dyppe chipsen i ketchup!!

Laurdag skulle vi på litt shopping. Alna senteret er eit bra shopping senter for mannfolk, for der er ikkje klebutikka der. Sportsbutikka er ikkje det samme som H&M. Vi skulle kjøpe trehjulsykkel til Johannes, eg skreiv for ei stund tilbake på facebok'en til Bjørn at Johannes ønska seg trehjulsykkel, litt internt og litt på spøk for Johannes er så opptatt av dei andre gutane i gata med sykkel. Kanskje ikkje like kult med trehjulsykkel, men man må begynne en plass. Så etter at Bjørn las meldinga, etter å ha vore 2 veke på Grønland, ringte han meg å ba meg kjøpe sykkel. "Ehh...okei, skal bli!" Lure på om det skjer det samme viss eg skrive at eg ønska meg ny bil for alle dei andre mødrene i gata har så tøffe bila?

Litt langt ned til trøene, men vekse fort. Legg merke til at Hinkel er med på tur, og den blå himmelen i bakgrunnen:)

På med solbrillene, ut med tunga!

Steinar er veldig viktig for meg. Kanskje du avogtil tenker at vi to har det så bra at alt eg skrive kan ikkje vere sant. Men det er sant. Selfølgelig er vi uenige, og irriterte på kvarandre. Men det skulle vel berre mangle. Eg er like forelska i han no som når vi møtast og blei kjent, berre at forelskelsen har gått over i en ubeskrivelig kjærlighet. Oppskrifta fungera ivertfall forsatt, og eg veit vi kjeme til å vere verdensmestera til å prate om det vi har på hjertet, og til å kysse 1000 ganga om dagen resten av livet!

Ååååhhh...sol, kaffi og Vikebladet på benken. Ditte livet lika eg!

Brosjan har fått seg kanelbolle og drikke å nyte sola.

Johannes er veldig flink til å hjelpe til, og blir nesten sint når han ikkje får hjelpe til. Hehe...Han fekk en klut med Steinar, og gikk rett bort til tvbordet å prøvde å tørke av. Sooooo god:)

Gutta klar til dugnad...

...The Magic...Mr. Nilfisk...

Liten isbre igjen på laurdag...men den er vekk no!!!

Steinar vaska vindu ute...

...og inne. Blei veldig bra!!! Eg har hevda at eg er flinkare enn Steinar til å vaske bad og støvsuge. Men Steinar skal virkelig få vinduprisen. Wow...:)

Laurdag var en superdag! Vi kosa oss på shopping der eg fann meg nye jobb joggesko til halv pris. 1400 før, og no 699,- Eg går veldig masse på jobb, så gode sko er alfa omega. Men berre slik eg har nevnt det var det Steinar som fann skona på tilbud......vi fann også støvla, regnbukse og jakke til Johannes. Og eg kjøpte nye gardiner. Men det skal du få sjå i eit interiør innlegg eg skal snart legge ut. Gled deg! Steinar vaska terrasa, utemøblane, og vi kosta foran huset. Johannes kosa seg ute heile dagen,  og eg og han gikk en tur på butikken for å kjøpe is, han gikk heile veien ned sjøl. Eg og Steinar kosa oss med taco og levande lys på kvelden.

Søndag sto Steinar og Johannes opp, mens eg sov litt ekstra. Godt! Å her har Brosjan fått tak i ei tacolefse som han likte veldig godt.

Vibeke og Odd Arne bor ikkje så langt frå oss. Men dessverre ser vi kvarandre altfor sjelden. So søndag hadde vi avtalt å møte dei. Å veret var nydelig! Vi rusla nedover Akerselva, og det var veldig godt å sjå dei igjen.

Vibeke mata endene med gamle skalka...

Eg, Brosjan og Vibeke

Odd Arne, Steinar og Johannes ser på Akerselva. Ikkje at den er så mykje å sjå på..men der var en del ende og nokre måsa.

Mens gutta satt seg på en benk for vi 3 en liten tur på eit loppemarked. Mykje rart, og sikkert noke fint viss man leite godt. Men vi kjøpte kun ei vafle...

Etter å ha rusla vel og lenge var vi slitne, og svoltne. So då gikk vi inn på en tapas bar, og det passa meg perfekt. Koslig og godt å ete. Eg og Vibeke kosa oss med ei øl. Årets første "ute" pils. 

Vibeke skål Odd Arne

Johannes sin barnemeny. Grilla karbonade med potet og salat. Men Brosjan åt og åt:)

Tapas planke for 4 stk. Kyllingvinger, Kjøttboller, Scampi, Torsk, Salat, Oliven, Potet, Aioli, Brød og Chorozi pølse.

Johannes og Odd Arne blei gode kompisa.

Her kosar vi oss med kaffi og is på Shell:)

Dinne helga har vore heilt fantastisk herlig, som eg kjeme til å leve lenge på.

Eg har fri fram til onsdag. Idag har eg vore på Ikea, har tenkt på det lenge men ikkje fått heilt tid eller "ånda" over meg til å vere Prosjektica. Men I'm back. Å i det eg svingte inn på Ikea, ti minutt før dei åpna slo det meg at ditte måtte vere den beste dagen  å vere her. Kanskje eg kom til å få heile Ikea for meg sjøl? Men der tok eg feil. Det var KØ foran butikken, eller vi fekk kome inn i kafen, og der satt det masse folk å åt mat og venta på at det skulle åpne. Jøss...så på Ikea er det alltid folk. 

Idag har eg hatt prosjektdag på vaskerommet, blei ikkje heilt ferdig, so må nok tilbake en liten tur til. Men eg lika Prosjektica. Imorga skal eg bli med Steinar på kontroll på Rikshospitalet. Håper vi får svar på kva som skal skje vidare.

Håpe du sitte med eit smil og en god følelse i deg no...for det gjer eg:)

O' Heilage Helg :)

Dei små gledene og kvardagen er viktig, og herlig! Men ååå...so herlig helga også kan ver! Og dinne helga har vore veldig god.

Eg og Johannes sto opp tidlig på laurdag, men vi hørte fort at Thea hadde luska seg opp til Bestemor. Vi bestemte oss for å klatre opp trappa på besøk, også for at eg hadde veldig lyst å sove liiitt til...Johannes syns det var veldig stas med besøk, og eg sneik meg under dyna igjen. Mmm...skjønnheitsøvn. Den var etterlengta...

Når eg sto opp skulle Steinar og kidsa kjøyre til Oslo for å klippe seg...noke som trengtes på alle 3! Muttern skulle ta toget tilbake til Hamar, mens eg og Johannes skulle på babysvømming for å ta bilder under vatten.

Eg vil sei eg er ganske dreven på kjøyringa, og har god retningsans. Men eg kjenner eg blir litt nervøs når eg skal kjøyre plasser eg ikkje har vore før, ingen peiling på noke. Eg likar alltid å ha noke å forholde meg til, "Er i nærheita av Ikea, rett ved sida av der vi var for å kjøpe ditt og datt" Slike ting. Men no hadde eg ingenting. Kun GPS til Steinar. Å eg lure, kva i alle dager gjor vi før i tida? Greit vi hadde kart. Men vi måtte ha brukt veldig lang tid på å finne fram? Men før turte vi å stoppe å spør om veien, det er ikkje så ofte vi gjer no. Kompisen vår er han inni GPS'en, han er pålitelig, høflig og du slepp å gjer noke anna enn å holde han med strøm. Så eg og Brosjan kom oss trygt fram, han med drikke og kanelbolle. Og tok livet med knusande ro.

I det vi kjeme inn i garderoba, som var stapp full av nakne damer og små tassar med og uten bleier. Fekk brosjan litt angst, noke som er heilt forståelig, men med Hinkel i den eine handa og meg i den andre gikk det veldig bra. Å når han såg bassenget var livet fantastisk. Han sjarmerte alle rundt seg, og prøvde alle triks for å få oppmerksomheit frå dei som satt på kanten. Smile, hoie eller spele på slurva. Å det hjalp faktisk, for trur ikkje du journalisten frå Romerikes Blad (lokal avisa her...) kom for å intervjue oss og tok masse bilder av Johannes. Han er mora si opp av dager....for eg også klarte å kome på trykk en god del gonga i Vikebladet  i mine yngre dager. Du tvilte vel ikkje på det Steinar...?

Bilda veit eg ikkje korleis det blei, men vi skal på visning på torsdag. Men skal selfølgelig vise dokke når vi får dei.

Etter bading for vi på en liten shopping tur. Cubus og Kiwi. Johannes gikk rundt på Cubus å flira og kosa seg. Spennande å gjøyme seg bak alle kleda, men han hadde alltid eit auge med kvar eg var hen. Men plutslig kom han til meg med ein haug med lesta som han hadde tatt med seg frå eit stativ, og ikkje eit par, men heile stanga som 10 par heng på!!. Men han forsto at han måtte hjelpe meg å legge på plass.

Vel heime blei vi møtt av 3 stk som var veldig fine på håret. Thea var so fornøgd med sitt nyklipte og frisørvaska hår at ho kunne ikkje få sagt eller visst oss det nok gonga. Men skikkelig fin blei ho, ho hadde vel ikkje klipt seg sida vi var med frisøren i haust en gong. Og Ole Kristian han har arva håret til faren, veks seg tjukt og stort. Så han blir ein heilt anna gut etter han har klipt seg. Å drømmemanne min, ja han er like fantastisk flott uansett!

 FØR

 ETTER

 FØR

 ETTER

 FØR

 ETTER

 Ååååå....so deilig å ligge på sofaen.

 Thea og Monica - Gode vennar

 Vi kosa oss med nachos til middag

 Veldig godt!!!

 Johannes og Thea kosa seg med barnetv:)

 En fantastisk herlig og god gjeng!!!

 Søndag morgen sto eg og kidsa tildlig opp. Thea har oppdaga internettet sine alle sider, eller kanskje kun ei side. nrk.no. Der er det masse spennande spel som man kan tjene "penger", lage seg hus og shoppe. Men er kun den sida til no ivertfall...vi 3 andre gikk oss en tur ut. Smilet til Brosjan gikk nesten rundt når han forsto at vi skulle ut, og at Ole K skulle bli med. Han er helten hass for tida. Å Ole Kristian er verdens beste storebror. Passer på Johannes på en varm og god måte, han tar han med uten å heile tida tenke at han er for liten, eller at han ikkje forstår. Å viss han kjem bort der han leiker, eller har bygd noke får han lov til å sjå, ta på og bli med, og herse so masse han vil med han. Blir heilt varm inni meg når eg ser det. Å det viktigaste er at han gjer det fordi han er slik, og ikkje fordi han må.

 Tåkete i Rudveien idag, og gjørme. Snårete og skjeten....:)

 Johannes har blitt so flink til å gå opp til sklia sjøl. Han har ikkje klart det før, så eg blei veldig overaska når han gjor det idag. Litt lettare å leike då. Berre en bakdel er at han legger seg på magen med haudet først...å det går foooort nedover. Men eg står å tar han imot. Å Ole Krstian er ein liten apekatt med masse energi, og skal teste ut det meste i sklia...å Brosjan lærer vel fortare enn vi aner, men det er derfor vi har storebrødre?

 ....Full fart nedover!!!...

 Blei litt krøll med bilda...men her er vi på vei til shopping. I den flotte genseren Vibeke laga til Johannes i 1 års gåve:)

 Mr. Charming....vi var so tyste etter bading at vi delte ei flaske med vatten:)

 Tok eit bilde av meg og brosjan ista, å såg ikkje før etter eg hadde lagt det inn på dataen at han smilte so fint!!

 Huska du vi hadde ei sånn liste før? Men den klarte Johannes å rive ned, so Steinar hadde bestemt vi skulle lage ei ny. Noke kidsa var heilt enige i. Vi hadde eit lite møtet, etter at alle hadde hjelpt til med å rydde og vaske. Dei er kjempe flinke!! Men ei liste er alltid motiverande og litt meir spennande. Vi blei enige om; Rydde rom, re opp senga, hjelpe til å dekke på, sette fatet i oppvaskmaskina og vere flinke til å hjelpe til. Vi vurderte også tvtid og datatid. Men vi kom til at vi skal vente med det, for det står meir på oss som "foreldre" å skulle sei nei, og slå av. Men vi får sjå når kidsa blir større og internett blir litt meir spennande enn det er no...for den tida kjem. Og begge to skreiv under på at dei hadde forstått, og skulle gjer sitt beste for å fullføre superlista.

 Sjå kva brosjan har laga til meg i barnehagen. Ei av jentene kom med det mens eg kledde på Johanne si barnehagen en dag. "Sjåååå mammaen til Jujannes, han har laga til deg!!..." hehhe...so god og skjønn:)

 Idag tidlig klokka halv 8 sto der en trøtt,men våken Ole Kristian. "Monica? Vet du hva Bestemor har lovet meg?...Når jeg blir 10 år, skal jeg få en tur der jeg og pappa skal til England for å se Chelsea spille kamp!!" Å det skal eg love deg han ikkje kjeme til å gløyme. Sjøl om det er over 3 år til. Viktig å ha noke å glede seg til:)

 Når Steinar kjørte kidsa til toget tok eg og Johannes oss en luftetur ut. Å tok fram traktoren. Eg prøvde å lære han å trø, men trur det var litt tungt å trø traktoren. Men gøy var det ivertfall...:)

Gutane mine som eg er så uendelig stolt av og glad i.

Morgenvekking av Thea med sverd og hoiing.

Ditte blei eit langt innlegg, men eg håper du har kosa deg mens du har lest det. Og fått følelsen av at det er dei små tinga som gjelder uansett kvardag eller helg. Å det er viktig å kose seg i kvardagen, men helga gir litt meir ro og tid til å slappe av mellom taka, og det lika eg.

Ønsker deg ei fantastisk herlig ny veke med nye muligheiter og opplevelsa.

Eg håper det blir varmt og sol, for no gler eg meg veldig til å kunne sitte på terrasa å kose meg med kaffi og sol. Å ikkje minst til å kjøpe meg nokre nye uteplanter, og pynte til våren og sommaren.